Sara Shepard - Gra w kłamstwa

 

„Tak naprawdę w ogóle mnie tu nie było. Byłam martwa.”

Czy jedna z głównych bohaterek może być martwa?

Jak udawać największą zołzę w szkole?                                               

Czy istnieje gwiazdozbiór suki?

Na te i inne pytania znajdziemy odpowiedź w nowej serii Shary Shepard, którą zaczyna „Gra w kłamstwa”.Ten, kto czytał Pretty Little Liars od pierwszej strony ma pewność co do jednego – tak naprawdę nie wie nic, a zwrotów akcji będzie więcej niż odcinków Mody na sukces.

„Sutton nie żyje – powtórzył głos. – Masz ją dalej udawać, dopóki nie powiem inaczej. I nawet nie próbuj opuszczać miasta, bo cię załatwię.”

Ile z nas nie marzyło, aby chociaż na jeden dzień zamienić się życiem z kimś kto ma dosłownie wszystko?  Emma, główna bohaterka, od urodzenia tuła się po rodzinach zastępczych. Niespodziewanie trafia na profil dziewczyny, która wygląda jak ona i postanawia do niej napisać. Po krótkiej wymianie wiadomości okazuje się, że dziewczyny urodziły się tego samego dnia i obie nie znają biologicznych rodziców. W końcu postanawiają się spotkać, niestety los chciał żeby Emma została wzięta za Sutton i zaczęła żyć jej życiem. Dlaczego? Otóż Sutton została zamordowana o czym wie tylko jej bliźniaczka i morderca.  

Mimo wszystko, „złej siostry” nie spotkamy tylko we wspomnieniach, czy retrospekcjach. Dziewczyna nie odstępuje swojej siostry na krok, ponieważ jest duchem z amnezją i sama usiłuje przypomnieć sobie co jej się stało i kto chciał jej śmierci.

„Śpij zawsze z jednym okiem otwartym. Nie daj się zwieść pozorom. Twoje najlepsze przyjaciółki mogą być twymi nagorszymi wrogami”

Niestety im głębiej Emma wchodzi w życie siostry przekonuje się, że wiele osób mogło chcieć ją zabić.  Oczywiście pojawia się też wróg nr.1, a głównym polem bitwy nie jest szkolny korytarz, a kort tenisowy (co za pech, że Emm zna tą grę tylko z telewizji).

Nie będę ukrywać, że gdy sięgnęłam po książkę byłam sceptycznie nastawiona, ponieważ wcześniej miałam okazję obejrzeć kilka odcinków serialu na jej postawie (nie przypadł mi do gustu). Zmieniałam zdanie z każdą kolejną kartką, gdyż jest to bardzo wciągająca powieść choćby ze względu na tajemnice, które co chwilę się pojawiają i gdy myślimy, że coś się wyjaśni jest wręcz przeciwnie.

Sara Shepard znowu wykorzystuje nastolatki i ich na pozór codzienne, normalne życie, jednak przy tym wszystkim bawi się swoją wyobraźnią, tworząc unikatowych bohaterów. Może zabrzmi to trochę głupio ale ta seria jest jak serial, a każda książka to odcinek kończący się w pełnym napięcia momencie, po którym mamy ochotę na więcej.

Wbrew pozorom znalazłam w książce cytaty, które oprócz tego, że są życiowe są również mądre (duży plus).

„Nie sądzę, żeby ktokolwiek z nas był normalny, wiesz? 

Wszyscy mamy jakieś mroczne sekrety.”

Jeżeli szukacie pozycji, która was zaintryguje i będziecie chcieli więcej, to jak najbardziej polecam „Grę w Kłamstwa”, jednak jeżeli nie jesteście pewni czy ten typ literatury  was pociąga i czy z pozoru idealne życie (pierwsze miłości, pieniądze, zdrady, kłopoty rodzinne i brak zaufania do samego siebie) jest tym o czym chcecie czytać, to polecam pożyczyć książkę od koleżanki, bądź z biblioteki.

                                                                        Moja ocena: 7/10

Kasia